فلاسفـــه دربـــاره عشــــــــق
خیلـــی حرفهــا زدند
امــــا منطــق هیجکــدامشــــان
به پـای منطـــق تـــــــو نرسیـــــد
رفتــــــــی و گفتــــــی:
همینـــــه کــــــــــــــه هســــت !
آدم ها برای هم سنگ تمام می گذارند ،
اما نه وقتی که در کنارشان هستی ،
نه !
آنجا که در میان خاک خوابید ،
سنگ را تمام می گذارند و می روند...
ڪـﮧ صـבایتــ یخ مـے بنـבב
بر رَگــ هایم
بـﮧ وقتـــ هایـے ڪـﮧ
ڪســـے را בوســت בارـے
ڪـﮧ مــלּـ نیسـتــــَــ ـــ ــم...
تـمـام استـخــوان هـایـَـم زیــر پـای تـــــو شکست
تا پلـــ ه باشم
بــرای بـالــا رفـتـنــ ـت ....!درد ِ مــن ، ایـن " زیــر پــا مـانــدن " نـبــود
مـن ، آنــ ـجــایـــی خُـــرد شــدم
که زیـــر پـــاهــای تـــــــو
دلـــــ ـم ، بـدتـــر از استـخــوان هـایــَـم شکست ....گـلــــ ه نـمـی کـنــم !تــــو رفـیــق ِ مـــن بـــودی ؛ اما
اشتـبـاه از خــودم بـــود
که هـر وقــت خـیــال ِ رفـتــن به سرت زد ، راه بـاز کــردم تــا بـــروی
و تــا خـواسـتــی بـرگــردی
مـیــدان دادم که راحـت باشی !اشکالی ندارد ...کم کم خواهم فهمید پشت ِ کسی که می رود آب نریزم !تو هم کم کم می فهمی
که نمی خواهم برگردی .....
از زاویــ ــــ ــه تو …
آهـــــــــ ـا دیدم ،
از زاویه ی تو چه تنــ ــگ است کنار هم نشســــــتن دو ضلعــ!!!
مـ ـــنـــ و تــ ــــو !
اَگر شآعر بودَم
چنآטּ شعرے برآیت مے نوشتَم
ڪﮧ بآ ڪلمآتَش خودَت رآ دآر میزدے ! اَمـ ـ ـ ـــا
اَفســـوس ڪﮧ مـن شـــــآعِر نیســتَم ! و میدآنـــــَـم روزے با ایـטּ حرفـــــآے در گِلــو مآنـــــده اَم خود رآ دآر میزنـَــم !
[ " تـــــــــــــو " ]...
وقتی دلت خسته شد دیگر خنده معنایی ندارد
فقط میخندی تا دیگران غم آشیانه کرده در چشمانت را نبینند.
وقتی دلت خسته شد
دیگر حتی اشک های شبانه هم آرامت نمی کنند،فقط گریه می کنی
چون به گریه کردن عادت کرده ای!
وقتی دلت خسته شد
دیگر هیچ چیز آرامت نمی کنه جز دل بریدن و رفتن..!!!!
دیـالوگِ همیشه یـک نفـره ام را ،
هـی مـرور میکـنم تا وقتی به چشم هایت میرسم
حرفی برای گفتن داشته باشم ،
اگــر ” انگشت های هیــس ” دوبـاره
ژسـت عــاشقانه ام را به هـم نزنند …
نیوتوטּ اگر جآذبہ رآ مـﮯ
فهمیـב،معشوقہ اش
בر בفتر خآطرآتش
نمـﮯ نوشتــ :
اشڪ هآﮮ مـטּ هم
روﮮ زمیـטּ افتآב
امآ تـو سیبــ رآ ترجیح
בآבﮮ...!
فکــر می کــردم
در قلب تــ ـــ ـــو
محکومم به حبــس ابد !!
به یکبــاره جــا خــوردم …
وقـــتی
زندان بان برســـرم فریاد زد:
هــی..
تــو
آزادیـــــ!
سخـت مـیتــرسیـدم از ایــن کــه مــن از نــژاد شـیشــه بــاشـم
و شــکستــنی . . .
و او از نــژاد جــاده بــاشــد و رفــتنی . . .
آری . . .
روزهــا گــذشــت
هــمان شــد ....
او رفــت ؛ مــن شــکستــم ..!!
به حرمت نان و نمکی که با هم خوردیم
نان را تو ببر
که راهت بلند است و طاقتت کوتاه
نمک را بگذار برای من
می خواهم این زخم همیشه تازه بماند..
به آن نگاه کـــرده ای...!!!